Gmina Stare Kurowo administracyjnie jest jedną z 83 gmin, które wchodzą w skład województwa lubuskiego. Leży ona w północno-wschodniej części województwa i graniczy od północy z gminą Strzelce Krajeńskie i Dobiegniew, od wschodu i południa z gminą Drezdenko oraz od zachodu z gminą Zwierzyn. Powierzchnia gminy wynosi 7788 ha. Na tym obszarze mieszka 4405 osób (stan z dn., 31.12.2003 r.), których głównym zajęciem do chwili przemian była praca w rolnictwie. Pod względem fizjograficznym tereny gminy Stare Kurowo należą do Kotliny Gorzowskiej, makroregionu Pradoliny Toruńsko - Eberswaldzkiej. Północna i środkowa część gminy ma charakter rzeźby falistej, natomiast południowa część to równina płaska, podmokła.

Główny ośrodek gminny to Stare Kurowo - duża wieś położona u podnóża krawędzi pradoliny Noteci. Osada powstała w średniowieczu. Jej znaczny rozwój nastąpił w II połowie XIX w. związany z powstaniem fabryki papieru afiszowego. Miejscowość jest pięknie położona wśród lasów, obok terenów górzystych (Kawcze Góry) atrakcyjnych dla turystyki. Na terenie gminy znajdują się liczne szlaki turystyki pieszej. Między innymi dwa odcinki tras wojewódzkiego szlaku czerwonego – przez Gardzko do Strzelec Krajeńskich (15,3 km) oraz Kawcze Góry, Modropole, Zagórze, do Drawin (23,8 km). Przez teren gminy przebiegają dwa główne szlaki komunikacyjne. Pierwszy to droga nr 165 z Drezdenka do Strzelec Krajeńskich, a drugi szlak, to linia kolejowa z Gorzowa Wlkp. do Krzyża w woj. wielkopolskim.

Na terenie gminy Stare Kurowo jest 10 miejscowości, w oparciu o które zostało zawiązanych 10 sołectw z siedzibami w: Starym Kurowie, Łęgowie, Głęboczku, Przynotecku, Pławinie, Łącznicy, Kawkach, Rokitnie, Błotnicy i Nowym Kurowie.

Stare Kurowo, będące siedzibą Urzędu Gminy, położone jest w środkowej części gminy. Na terenie Starego Kurowa mieszka blisko połowa mieszkańców gminy, bo aż 2151 osób (31.12.2003 r.).

Głęboczek, Przynotecko, Pławin – poszczególne wsie są usytuowane w środkowo-wschodniej, południowej i południowo-wschodniej części gminy. Ogólna liczba ludności tych miejscowości wynosi 976 osób (31.12.2001 r.), co stanowi 22% wszystkich mieszkańców gminy.

Łącznica – liczba ludności 419 osób (31.12.2001 r.). wieś leży w środkowo-zachodniej części gminy i jest oddalona od siedziby gminy o 3,5 km. Usytuowane na terenie sołectwa jezioro Ciszewo stworzyło podstawy, aby ta część gminy stała się wiodącą w rekreacji i wypoczynku. Wokół jeziora zostało zlokalizowanych kilkadziesiąt działek rekreacyjnych.

Łęgowo – jest to wieś licząca 328 mieszkańców. Leży w środkowowschodniej części gminy, w odległości 5 km od siedziby gminy. Na terenie tego sołectwa działa młyn gospodarczy, który stopniowo rozwija swoją bazę magazynową, jak również moc przerobową, co pozytywnie wpływa na rozwój regionu i ułatwia rolnikom zbycie swoich produktów.

Kawki, Rokitno – to sołectwa o niewielkiej liczbie ludności (razem 123 osoby - 31.12.2001 r.), gdzie wiodąca jest gospodarka leśna. Na terenie tym zostały wyznaczone lasy rekreacyjne wokół jeziora Płociczno. Prawie cały obszar położony jest w obrębie "Obszaru Chronionego Krajobrazu Puszcza Drawska".

W związku z tym obowiązują tutaj ustalenia dotyczące ochrony środowiska na terenach specjalnie chronionych. Szlaki turystyki pieszej, panorama gminy Stare Kurowo, którą można zobaczyć z najwyższego wzniesienia (129 m n.p.m.), stanowi podstawy turystyki na tym terenie.

Charakterystyczną cechą środowiska naturalnego gminy Stare Kurowo jest jego podział na dwie silnie zróżnicowane jednostki:

1. północną – obejmującą obszar wysoczyzny morenowej o przewadze użytkowania leśnego,
2. południową – stanowi ją płaska część zalewowa i nadzalewowa Noteci, będąca w użytkowaniu leśnym.

Część północna charakteryzuje się bardzo urozmaiconą strukturą środowiska przyrodniczego. Dotyczy to przede wszystkim rzeźby terenu i jednostek geomorfologicznych. Część południowa to stosunkowo jednolita struktura przyrodnicza, która charakteryzuje się jednak dużą, potencjalną produktywnością.

Rozwój gospodarczy i przestrzenny gminy uwarunkowany jest:

• występowaniem w południowej części dużej powierzchni użytków zielonych,
• istnieniem bogatego zaplecza surowców naturalnych (surowce okruchowe), obecnie w pełni nie wykorzystywanych,
• istnieniem Obszaru Chronionego Krajobrazu,
• występowaniem w północnej części terenów atrakcyjnych dla rekreacji.

 

Ponieważ północna część gminy jest w zasięgu Puszczy Drawskiej, dlatego też na tym terenie istnieją dwa szlaki turystyki pieszej, tj. czerwony, biegnący od stacji PKP przez tereny użytków zielonych do Strzelec Krajeńskich i Zagórza oraz szlak niebieski, od dworca PKP, przez tereny zalesione, do Trzebicza. Szlak czerwony obejmuje najwyższe wzniesienie w gminie (129 m n.p.m.), z którego można ujrzeć panoramę gminy. Cała gmina stanowi jednocześnie obszar działalności kilku kół łowieckich, które oferują możliwość zagranicznej turystyki łowieckiej, co zdecydowanie polepsza walory turystyczne terenów gminnych. Gmina jest położona w atrakcyjnej turystycznie części województwa; niegdyś Stare Kurowo było miejscowością letniskową.

Sprawą godną uwagi jest to, że będące własnością gminy tereny, mogą być udostępniane tym, którzy chcieliby prowadzić działalność usługową; np. strzelnicę sportową i łucznictwo, na przygotowanym, ale obecnie sporadycznie wykorzystywanym, do tego celu terenie. W samym Starym Kurowie znajduje się basen pływacki z ośmioma 50 m torami i trampoliną oraz, przyległymi terenami, stanowiąc pewną podstawę do rozwoju turystyki na tym terenie. Połączenie szlakiem leśnym Starego Kurowa z kompleksem jezior, zdecydowanie poprawia walory turystyczne gminy.

W związku z rozwojem infrastruktury technicznej gminy i wymogami obecnych czasów, w 1992 r. Rada Gminy podjęła decyzję o budowie oczyszczalni biologiczno-mechanicznej, która w pełni rozwiąże problem ścieków bytowych gminy. Mimo wielu trudności, zwłaszcza finansowych, w roku 1997 inwestycja ta dobiegła końca i obecnie oczyszczalnia pracuje na rzecz całego lokalnego środowiska. Zakończenie tej inwestycji, spowodowało podjęcie nowej, jaką jest budowa kanalizacji sanitarnej. Natomiast gmina niemal w całości została pokryta siecią wodociągową. Obszar gminy zasilany jest energią elektryczną

z istniejącej sieci napowietrznej 15 kV, a zainstalowane jednostki transformatorowe posiadają wystarczającą moc dla pokrycia bieżących potrzeb gminy. Gmina posiada w pełni nowoczesną centralę automatyczną, co zapewnia stałe, bezpośrednie połączenie ze wszystkimi miastami w kraju. Gmina Stare Kurowo charakteryzuje się jednym z najwyższych wskaźników telefonizacji gmin woj. lubuskiego (9,40 ab./100 mieszkańców - dane na dzień 30.06.1999r.). Obecnie gm. Stare Kurowo na swoim terenie nie posiada indywidualnej sieci gazowej, ale przez teren gminy przeprowadzany jest gazociąg, który przewiduje podłączenie gminy w miejscowości Błotnica. Ogólna długość dróg wojewódzkich i powiatowych, znajdujących się na terenie gminy, wynosi 35,4 km, a długość dróg gminnych - 60 km. Stanowią one dogodne połączenie dla wszystkich gminnych miejscowości, jak również łączą gminę ze wszystkimi miastami tego obszaru. Znajduje się tu również trakcja kolejowa, ze stacją PKP w Starym Kurowie. Kolej stanowi dogodne połączenie dla mieszkańców gminy w kierunku Gorzów Wlkp. – Kostrzyn, jak i ze stacją węzłową Krzyż.

Na terenie gminy Stare Kurowo obecnie istnieje i prowadzi swoją działalność 270 podmiotów gospodarczych. Do wiodących zakładów należą:

• MEPROZET- Sp. z o.o. w Starym Kurowie,
• Zakład Obróbki Drewna HALEW w Starym Kurowie,
• PPHU „Casis” w Nowym Kurowie – przedsiębiorstwo zajmuje się m.in. budową wodociągów, kanalizacji, deszczowni,
• Przedsiębiorstwo Przemysłu Drzewnego „Heban” w Nowym Kurowie,
• PGKiM w Starym Kurowie,
• RAGNG SELLS w Nowym Kurowie, przedsiębiorstwo zajmujący się recyklingiem oraz przeróbką odpadów,
• Bapro-Met Sp. z o.o. w Błotnicy, zajmujące się produkcją łóżek szpitalnych i ich eksportem do Niemiec.

Pomimo że teren gminy jest atrakcyjnie położony turystycznie i jest wiele przedsiębiorstw oferujących pracę, życie mieszkańców gminy nie należy do najłatwiejszych. 

Wiecej o gminie Stare Kurowo: http://www.starekurowo.pl 

Nowe Kurowo – to wieś założona w 1763 roku, licząca 162 mieszkańców, położona przy drodze nr 156 Strzelce Krajeńskie – Drezdenko. Leżąca w gminie Stare Kurowo. W 1990 roku wybudowano tutaj poprotestancki w stylu neogotyckim kościół. Do dziś funkcjonuje tu szkoła podstawowa, założona w 1945 roku. W 1999r w sąsiedztwie kościoła i szkoły powołano dom zakonny Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego.

Powstanie wsi Nowe Kurowo jest ściśle związane z zagospodarowaniem pradoliny Noteci, pracami irygacyjnymi i działalnością kolonizacyjną. Początki osadnictwa były trudne, gdyż ziemia nie od razu dawała wystarczające plony, a z pionierskiej walki z przyrodą człowiek nie zawsze wychodził zwycięsko. Świadczy o tym wymownie wielka powódź w 1771 roku, w wyniku której znaczny obszar niżu znalazł się pod wodą, zaś ludność wraz z inwentarzem żywym musiała szukać schronienia na wyżej położonych terenach powiatu. Osuszenie trzęsawisk nadnoteckich i ich skolonizowanie stworzyło silniejsze zaplecze wiejskie jako podstawę do intensywniejszego rozwoju miasta Drezdenka. Wtedy właśnie powstały następujące wsie: Lipno (1768), Niegosław (1765), Czartowo (1765), Osów (1765), Nowe Kurowo (1763), Głęboczek i Błotnica (1765), Zielątkowo (1868), Goszczanówek (1869), Rąpin (1747), Przynotecko (1606), Lubiatów (1689), Żółwin (1721), Zwierzyń (1768), Stara Łącznica (1730). Osadnikom udzielano pomocy w formie materiałów budowlanych, pieniędzy i zwolnienia od podatków na szereg lat, przybywali oni z zachodnich Niemiec i Polski.

II wojna światowa spowodowała, że te tereny zostały przyznane Polsce, w zamian za utracone ziemie na wschodzie. Wyzwolenie wszystkich miast ówczesnego powiatu Strzelecko Krajeńskiego, w tym Nowego Kurowa nastąpiło 3 lutego 1945 roku przez wojska radzieckie I Frontu Białoruskiego. Działania pozostawiły po sobie trwałe ślady w postaci ruin, zniszczeń i wyludnienia. Tak pisze naoczny świadek tych wydarzeń: “ Stare Kurowo i Nowe Kurowo były lekko muśnięte działaniami wojennymi . Były to wioski nadzwyczaj zasobne. Bogate gospodarstwa pozostawione pod opieką starców i nieletnich dzieci. Najbardziej ucierpiały miasta szczególnie Strzelce Krajeńskie i Dobiegniew zniszczone w 80%.”